Ένα φίδι το
είδος σαΐτα βρήκε στο αγρόκτημα του στα Λευκάκια Ναυπλίου, ο αγρότης Άρης Τσιρίκος,
Το συγκεκριμένο είδος φιδιού θεωρείται και είναι το
πιο γρήγορο φίδι της Ελλάδας. Το δεύτερο συνθετικό του επιστημονικού της
ονόματος (najadum) παραπέμπει στο γένος ιοβόλων φιδιών κόμπρας (Naja) των
οποίων η ταχύτητα εκτίναξης του κεφαλιού είναι πολύ μεγάλη, όμως δεν υπάρχει
καμία απολύτως σχέση στην επικινδυνότητα και την ταχύτητα μεταξύ των ειδών
κόμπρας και της δικής μας σαΐτας. Η σαΐτα ανήκει στην μεγάλη οικογένεια Colubridae
που περιλαμβάνει τα κοινά φίδια με το μακρύ και λεπτό σώμα. Εξαπλώνεται σε όλη
την ηπειρωτική Ελλάδα και σε ορισμένα νησιά του ανατολικού Αιγαίου. Είναι ένα
μεσαίου μεγέθους φίδι με μήκος σώματος να φτάνει ορισμένες φορές τα 135
εκατοστά και χαρακτηριστικό μακρύ και πολύ λεπτό σώμα, με λεπτό κεφάλι που
ξεχωρίζει εμφανώς με το λεπτό λαιμό του από το υπόλοιπο σώμα.
Δραστηριοποιείται
την ημέρα αλλά κατά τους ζεστούς μήνες είναι ενεργή μέχρι αργά το δειλινό, ενώ
το χειμώνα «πέφτει» σε νάρκη. Είναι κυρίως εδαφόβιο φίδι αλλά έχει και
αναρριχητικές ικανότητες, ενώ όταν απειληθεί απομακρύνεται με μεγάλη ταχύτητα
-αλλά χωρίς να επιτεθεί.Η διατροφή του βασίζεται στις σαύρες, όμως
καταναλώνονται και μικρά θηλαστικά και μεγαλόσωμα έντομα. Δεν έχει δηλητήριο
και είναι εντελώς ακίνδυνο για τον άνθρωπο.
Η προστασία
της σαΐτας σε εθνικό όσο και σε κοινοτικό και ευρωπαϊκό επίπεδο είναι «επαρκής»
καθώς περιλαμβάνεται στους καταλόγους συμβάσεων και νόμων, αυτά όμως ισχύουν σε
θεωρητικό επίπεδο. Οι άμεσες απειλές στη σαΐτα είναι οι ίδιες με κάθε είδος
φιδιού και γενικότερα ερπετού και είναι ιδιαίτερα έντονες καθώς τα φίδια
καταδιώκονται και θανατώνονται αδιακρίτως της πιθανής επικινδυνότητάς τους, ενώ
σημαντικές είναι και οι απώλειες στο οδικό δίκτυο. Οι έμμεσες πιέσεις
σχετίζονται με τη συρρίκνωση, υποβάθμιση και κατακερματισμό των οικοτόπων που
διαβιεί και τη συνεχή απώλεια της φυσικότητας του περιβάλλοντος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου