Γιόρτασε η Νέα Επίδαυρος την Ιστορική Α΄ Εθνική Συνέλευση των Ελλήνων.

Παρουσία του Πρόεδρου της Βουλής, κ. Κωνσταντίνου Τασούλα και του Υφπουργού Άμυνας  Αλκιβιάδη Στεφανή , πραγματοποιήθηκαν στη Νέα Επίδαυρο του Δήμου Επιδαύρου στην Αργολίδα, την Κυριακή 12 Ιανουαρίου 2020, οι επίσημοι εορτασμοί της 198ης επετείου της Α΄ Εθνικής Συνέλευσης των Ελλήνων, η οποία συνήλθε στην Επίδαυρο από τις 20 Δεκεμβρίου 1821 έως τις 16 Ιανουαρίου 1822.

Ο Πρόεδρος της Βουλής απεύθυνε χαιρετισμό και κατάθεσε στεφάνι στο Μνημείο της Ανεξαρτησίας.

Προηγήθηκε επίσημη δοξολογία στον Ιερό Ναό Ευαγγελίστριας, ενώ μετά ακολούθησαν παραδοσιακοί χοροί από το Νεανικό Χορευτικό τμήμα του Πολιτιστικού Συλλόγου Νέας Επιδαύρου

Μετά το πέρας των εορταστικών εκδηλώσεων, ο κ. Τασούλας και οι επίσημοι επισκέφθηκαν τη μόνιμη έκθεση της Βουλής των Ελλήνων για την Α΄ Εθνική Συνέλευση, η οποία στεγάζεται στο ανακαινισμένο και διαμορφωμένο σε μουσείο, με δαπάνες της Βουλής, κτήριο του παλαιού δημοτικού σχολείου Νέας Επιδαύρου.

Στις επετειακές εκδηλώσεις παρευρέθηκαν επίσης μεταξύ άλλων, οι Βουλευτές Αργολίδας, Γιάννης Ανδριανός, Γιάννης Γκιόλας και Ανδρέας Πουλάς, ο Περιφερειάρχης Πελοποννήσου Παναγιώτης Νίκας, ο Αντιπεριφερειάρχης Αργολίδας Ιωάννης Μαλτέζος, οι Περιφερειακοί Σύμβουλοι Πελοποννήσου Γιάννης Μαντζούνης και Δημήτρης Σχοινοχωρίτης, ο οικοδεσπότης Δήμαρχος Επιδαύρου Τάσος Χρόνης, οι Δήμαρχοι Ναυπλιέων Δημήτρης Κωστούρος, Ερμιονίδας Γιάννης Γεωργόπουλος, οι στρατιωτικές και αστυνομικές αρχές του νομού Αργολίδας κ.α.

Α΄ ΕΘΝΟΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΕΠΙΔΑΥΡΟΥ

Tο πρώτο Σύνταγμα της Ελλάδας, το «Προσωρινόν Πολίτευμα της Ελλάδος», όπως λεγόταν, ψηφίστηκε την 1η Ιανουαρίου 1822, κατά την Α’ Εθνοσυνέλευση Επιδαύρου, η οποία είχε αρχίσει τις εργασίες της στις 20 Δεκεμβρίου 1821.

Η Α’ Εθνοσυνέλευση Επιδαύρου ή Πρώτη Εθνική Συνέλευση της Επιδαύρου ήταν η πρώτη συνέλευση νομοθετικού σώματος του νέου ελληνικού κράτους. Συνήθως αναφέρεται και ως Α’ Συνέλευση Επιδαύρου ή ως Α’ Εθνοσυνέλευση.

Η διοργάνωση

Μετά την ανάληψη της στρατιωτικής αρχηγίας από τον Δημήτριο Υψηλάντη και την κάθοδο στην Ελλάδα των Φαναριωτών Αλ. Μαυροκορδάτου και Θ. Νέγρη, άρχισαν οι ετοιμασίες για μια εθνοσυνέλευση που θα αντικαθιστούσε προηγούμενους οργανισμούς όπως αυτόν της συνέλευσης των Καλτεζών.

Για την προετοιμασία έγιναν δύο τοπικές συνελεύσεις στη Στερεά Ελλάδα. Με εγκυκλίους κλήθηκαν αντιπρόσωποι στο Μεσολόγγι και την Άμφισσα τη 14η Σεπτεμβρίου, εορτή Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού.

Η πρώτη, τοπική συνέλευση της Δυτικής Ελλάδος, τελείωσε την 9η Νοεμβρίου 1821, και η δεύτερη περί τα τέλη του ίδιου μήνα.

Από εκεί προέκυψαν οργανισμοί διοίκησης και πληρεξούσιοι για την Εθνική Συνέλευση ή Εθνική Βουλή όπως λεγόταν. Στην Πελοπόννησο αποφασίστηκε η ανασύσταση της Πελοποννησιακής Γερουσίας με συνεννοήσεις που έγιναν στη Βέρβενα και τη Ζαράκοβα.

Εξέλεξαν πρόεδρο τον Υψηλάντη και κατάρτισαν οργανισμό ανάλογο με αυτό της Στερεάς.

Αρχικά ως έδρα της Εθνοσυνέλευσης είχε οριστεί από τον Υψηλάντη το Άργος, που προτιμήθηκε από την Τρίπολη όπου είχαν ξεσπάσει επιδημίες.

Μετά από αναβολές και καθυστερήσεις, οι πληρεξούσιοι ή «παραστάτες» ορκίστηκαν στην παλαιά εκκλησία του Αϊ Γιάννη του Άργους στις 2 Δεκεμβρίου.

Πανηγυρικό λόγο εκφώνησε ο διδάσκαλος του Γένους Νεόφυτος Βάμβας.

Σταδιακά έφτασαν και οι καθυστερούντες εκπρόσωποι από τη Στερεά και ορισμένοι από την Πελοπόννησο και η Εθνοσυνέλευση άρχισε τις επίσημες εργασίες στις 20 Δεκεμβρίου 1821, στο χωριό Πιάδα (Νέα Επίδαυρος) κοντά στην Αρχαία Επίδαυρο.

H σύσταση

Στην Εθνοσυνέλευση συμμετείχαν εκπρόσωποι από την Πελοπόννησο, τη Στερεά Ελλάδα (Ανατολική χέρσος Ελλάδα και Δυτική χέρσος Ελλάδα όπως ήταν χωρισμένη) καθώς και από τα νησιά Ύδρα, Σπέτσες και Ψαρά.

Επίσης συμμετείχε, ψήφισε και υπέγραψε και αντιπρόσωπος των Αλβανών, αν και η ελληνοαλβανική συμμαχία είχε ήδη διαλυθεί.


Οι εκλογές για τους πληρεξούσιους, παραστάτες όπως λέγονταν, δεν ήταν τακτικές, και δεν υπήρχε κανένας περιορισμός πόσους θα έστελνε κάθε επαρχία.

Οι περισσότεροι πληρεξούσιοι ήταν από τη Στερεά Ελλάδα, αφού εκτός τους εκπροσώπους των επαρχιών πήραν μέρος και αυτοί που έστειλε ο Άρειος Πάγος, συνήγοροι όπως αποκαλούνταν.

Οι πληρεξούσιοι χωρίστηκαν σε τέσσερις κλάσεις και ψήφιζαν σύμφωνα με το διαχωρισμό αυτό. Κάθε κλάση εξέλεξε από τρία μέλη, συστήνοντας 12μελή επιτροπή για τη σύνταξη οργανικού νόμου.

Στο Εκτελεστικό εκλέχθηκαν οι Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος, πρόεδρος εκτελεστικού, Αθανάσιος Κανακάρης, αντιπρόεδρος, Αναγνώστης Παπαγιαννόπουλος (Δεληγιάννης), Ιωάννης Ορλάνδος και Ιωάννης Λογοθέτης.

Οι εκπρόσωποι ή πληρεξούσιοι ήταν 60 και σύμφωνα με τα γραφόμενα στα πρακτικά της Εθνοσυνέλευσης ήταν χωρισμένοι σε τέσσερις κλάσεις ανάλογα με τη γεωγραφική περιοχή, επιλεγμένες «κατά κλήρον» (δηλαδή η σειρά τους προέκυψε με κλήρο και όχι με άλλο κριτήριο).

Οι εκπρόσωποι που υπέγραψαν στις 20 Δεκεμβρίου στα πρώτα πρακτικά ήταν οι κατά Α’ κλήρον κλάσεως (Ανατολική Χέρσος Ελλάδα), οι κατά Β’ κλήρον κλάσεως (νήσοι Ύδρα, Σπέτσες, Ψαρά), οι κατά Γ’ κλήρον κλάσεως (Δυτική Χέρσος Ελλάδα) και οι κατά Δ’ κλήρον κλάσεως (Πελοπόννησος).

Οι εργασίες της Εθνοσυνέλευσης

Στην Εθνική Συνέλευση της Επιδαύρου γράφτηκε η Διακήρυξη της Ανεξαρτησίας της Ελλάδος, ορίστηκε ο τρόπος της προσωρινής λειτουργίας του νεοσύστατου ελληνικού κράτους και ψηφίστηκε την 1η Ιανουαρίου 1822 το πρώτο Σύνταγμα της Ελλάδας.

Την επιτροπή που είχε οριστεί από τη Συνέλευση για τη συγγραφή του συντάγματος αποτελούσαν οι Θεόδωρος Νέγρης, Γεώργιος Αινιάν, Δρόσος Μανσόλας, Ι. Ορλάνδος, Πέτρος Σκυλίτζης, Α. Μοναρχίδης, Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος, Ι. Κωλέτης, Φώτιος Καραπάνου, Παλαιών Πατρών Γερμανός Γ’, Πανούτζος Νοταράς και Α. Κανακάρης.

Σε αυτό το Σύνταγμα, ορίστηκε και το εθνικό σύμβολο, η ελληνική σημαία. Το Σύνταγμα που ψηφίστηκε προέβλεπε προστασία των ατομικών ελευθεριών, την αντιπροσωπευτική αρχή καθώς και τη διάκριση των εξουσιών.

Ορίστηκε ότι η «Διοίκησις» θα γινόταν από το «Βουλευτικόν» και το «Εκτελεστικόν», ενώ το «Δικαστικόν» θα ήταν ανεξάρτητο όργανο. Η απονομή δικαιοσύνης προβλεπόταν από τα «Κριτήρια» (τα δικαστήρια).

Στη Β’ Εθνοσυνέλευση Άστρους, το 1823, το Σύνταγμα αυτό βελτιώθηκε.

Ένα από τα σημαντικά σημεία της Πρώτης Εθνοσυνέλευσης είναι η έλλειψη αναφοράς στη Φιλική Εταιρεία.

Οι εργασίες της Εθνοσυνέλευσης έληξαν στις 16 Ιανουαρίου 1822.