Ρετσίνι τρέχει από κυπαρίσσι σε τοποθεσία στη πόλη
του Ναυπλίου,
Ορισμένα κωνοφόρα δένδρα, όταν
τραυματιστούν από διάφορες αιτίες (άνεμο, φωτιά, κεραυνό ή κ.ά.) εκκρίνουν ένα
πυκνόρρευστο, κολλώδες, άχρωμο υγρό, τη ρητίνη, η οποία καλύπτει την πληγή και
προστατεύει το δένδρο από προσβολές υγρασίας, σήψης και ξυροφθόρων εντόμων.
Η
χρήση και παραγωγή της ρητίνης είναι γνωστή στον άνθρωπο από την
αρχαιότητα. Η αρχαιότερη ιστορική αναφορά παγκοσμίως είναι αυτή του
Θεόφραστου στην «περί φυτών πραγματεία» του, το 300 περίπου π.χ. στην οποία
αναφέρει λεπτομερώς τη μέθοδο συλλογής ρητίνης στην εποχή του καθώς και τη
μέθοδο παρασκευής της κολοφώνιας πίσσας. Οι αρχαίοι λαοί, όπως Κινέζοι, Ιάπωνες
και Αιγύπτιοι χρησιμοποιούσαν τη ρητίνη για την παραγωγή λάκκας και βερνικιών.
Είναι επίσης γνωστή η χρήση της στη στεγανοποίηση των ξύλινων πλοίων, την
παρασκευή του υγρού πυρός (εύφλεκτης πολεμικής ύλης) κατά το μεσαίωνα, αλλά και
στην παραγωγή της ρετσίνας και εμπλάστρων για ιατρικούς σκοπούς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου