Ψάρι στην παραλία της Καραθώνας στο Ναύπλιο,
Ονομάζεται
ανάλογα με την περιοχή και χτένι, κτένι, χτενάκι, τσατσάρα, κατεργάρα,
ξουράφι, Παπαγαλάκι, Λειρί, Γάτα, Κατεργάρα, Κατεργάρος, Κοκκινόγλωσσα,
παξιμάδια, Ρουσέττα ή ρουζέτα, Τσατσάρα, Φιλίππους στην Πελοπόννησο.
Στην Κύπρο τα λένε ποντικόψαρα. Η επιστημονική του ονομασία είναι
Xyrichtys novacula και η Αγγλική Pearly razorfish ή και Cleaver wrasse .
Είναι ψάρι κυρίως των τροπικών περιοχών αφού του αρέσει να ζει σε ζεστές περιοχές γι΄αυτό και προτιμά τα ρηχά νερά. Είναι σε αφθονία στις ακτές του Ατλαντικού, ΗΠΑ, στον Κόλπο του Μεξικού, Καραϊβική και στη Βραζιλία, στις Αζόρες και Κανάρια νησιά ενώ το βρίσκουμε συχνά και στις Μεσογειακές ακτές.
Στις ακτές μας κάποτε το συναντούσαμε πολύ συχνά αλλά τώρα εμφανίζεται όλο και πιο σπάνια. Υπάρχει σε ικανοποιητικούς αριθμούς στη Χαλκιδική, Σαμοθράκη, Σποράδες , Πήλιο, Αμβρακικό κόλπο, Μέγαρα, Αίγινα, Νάξο, Κρήτη και Δωδεκάνησα.
Είναι ένα πατόψαρο (βενθικό είδος) που ζει και μεμονωμένα και σε μικρές ομάδες. Το βρίσκουμε σε καθαρές αβαθείς παράκτιες περιοχές (8-40μ) με αμμώδη πυθμένα καμιά φορά και λασπώδη που είναι κοντά σε υφάλους και βυθούς με πλούσια βλάστηση, φυκιάδες, ποσειδωνία ή κοραλλιογενείς, απ’ όπου μαζεύει κομματάκια από κοράλλια, πετραδάκια κλπ για να χτίσει τη φωλιά του. Το χειμώνα μεταναστεύει σε μεγαλύτερα βάθη, περί τα 90μ. Στις ίδιες περιοχές που ζουν και οι σπάροι.
Τα ψάρια αυτά είναι πάντα εν κινήσει κατά τη διάρκεια της ημέρας, αλλά είναι τα πρώτα που πηγαίνουν για ύπνο και τα τελευταία που ξυπνούν. Τα μικρά χώνονται κάτω από την άμμο και κοιμούνται όλη τη νύχτα ενώ τα μεγαλύτερα χώνονται και στην άμμο και μπαίνουν και μέσα σε σχισμές βράχων.
Το ψάρι αυτό είναι ένα περίεργο και λαίμαργο ψάρι που κολυμπά συνεχώς κοντά το βυθό και όταν δει ότι απειλείται, αμέσως, σε ελάχιστα δευτερόλεπτα ανοίγει ένα λάκκο στην άμμο με το κεφάλι του και μετά κρύβεται μέσα σε αυτόν. Του αρέσει επίσης να κάθεται αλλά και να κοιμάται χωμένο μέσα στην άμμο, σαν τη γλώσσα, και χαρακτηρίζεται για την επιθετικότητα του αφού προστατεύει αποτελεσματικά τη περιοχή του. Για όπλο τα ψάρια αυτά έχουν την ευλυγισία, την ταχύτητα κίνησης και τα 4 μεγάλα, σκληρά και κοφτερά δόντια (2 πάνω και 2 κάτω).
Κατά τη σύλληψη, αυτό το ψάρι μπορεί με ευκολία να στρέφει το κεφάλι του με το μικρό στόμα αλλά με τα αιχμηρά δόντια, κατά 90 μοίρες σε οποιαδήποτε πλευρά σε σχέση με το δικό του σώμα σε μια προσπάθεια απελευθέρωσης του και δαγκώνει ότι το πλησιάσει.
Είναι ψάρι κυρίως των τροπικών περιοχών αφού του αρέσει να ζει σε ζεστές περιοχές γι΄αυτό και προτιμά τα ρηχά νερά. Είναι σε αφθονία στις ακτές του Ατλαντικού, ΗΠΑ, στον Κόλπο του Μεξικού, Καραϊβική και στη Βραζιλία, στις Αζόρες και Κανάρια νησιά ενώ το βρίσκουμε συχνά και στις Μεσογειακές ακτές.
Στις ακτές μας κάποτε το συναντούσαμε πολύ συχνά αλλά τώρα εμφανίζεται όλο και πιο σπάνια. Υπάρχει σε ικανοποιητικούς αριθμούς στη Χαλκιδική, Σαμοθράκη, Σποράδες , Πήλιο, Αμβρακικό κόλπο, Μέγαρα, Αίγινα, Νάξο, Κρήτη και Δωδεκάνησα.
Είναι ένα πατόψαρο (βενθικό είδος) που ζει και μεμονωμένα και σε μικρές ομάδες. Το βρίσκουμε σε καθαρές αβαθείς παράκτιες περιοχές (8-40μ) με αμμώδη πυθμένα καμιά φορά και λασπώδη που είναι κοντά σε υφάλους και βυθούς με πλούσια βλάστηση, φυκιάδες, ποσειδωνία ή κοραλλιογενείς, απ’ όπου μαζεύει κομματάκια από κοράλλια, πετραδάκια κλπ για να χτίσει τη φωλιά του. Το χειμώνα μεταναστεύει σε μεγαλύτερα βάθη, περί τα 90μ. Στις ίδιες περιοχές που ζουν και οι σπάροι.
Τα ψάρια αυτά είναι πάντα εν κινήσει κατά τη διάρκεια της ημέρας, αλλά είναι τα πρώτα που πηγαίνουν για ύπνο και τα τελευταία που ξυπνούν. Τα μικρά χώνονται κάτω από την άμμο και κοιμούνται όλη τη νύχτα ενώ τα μεγαλύτερα χώνονται και στην άμμο και μπαίνουν και μέσα σε σχισμές βράχων.
Το ψάρι αυτό είναι ένα περίεργο και λαίμαργο ψάρι που κολυμπά συνεχώς κοντά το βυθό και όταν δει ότι απειλείται, αμέσως, σε ελάχιστα δευτερόλεπτα ανοίγει ένα λάκκο στην άμμο με το κεφάλι του και μετά κρύβεται μέσα σε αυτόν. Του αρέσει επίσης να κάθεται αλλά και να κοιμάται χωμένο μέσα στην άμμο, σαν τη γλώσσα, και χαρακτηρίζεται για την επιθετικότητα του αφού προστατεύει αποτελεσματικά τη περιοχή του. Για όπλο τα ψάρια αυτά έχουν την ευλυγισία, την ταχύτητα κίνησης και τα 4 μεγάλα, σκληρά και κοφτερά δόντια (2 πάνω και 2 κάτω).
Κατά τη σύλληψη, αυτό το ψάρι μπορεί με ευκολία να στρέφει το κεφάλι του με το μικρό στόμα αλλά με τα αιχμηρά δόντια, κατά 90 μοίρες σε οποιαδήποτε πλευρά σε σχέση με το δικό του σώμα σε μια προσπάθεια απελευθέρωσης του και δαγκώνει ότι το πλησιάσει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου